(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
''Tepelerin ötesinde, ilk ve tek yavrusu, oğluyla birlikte bir kadın yaşardı. Ve bir gün doktor başucundayken çocuk ateşten öldü.
Üzüntüsünden perişan anne, doktora ağlayarak haykırdı, “Söyle bana, söyle bana, uğraşını durduran, türkünü susturan nedir?” Ve doktor dedi ki, “Ateştir.” Ve anne sordu, “Ateş nedir?” Ve doktor yanıtladı, Açıklaması zor. Bedene giren, sonsuz ölçüde küçük bir şeydir ki, insan gözü onu göremez.”
Ve doktor onu yalnız bıraktı ve gitti. Ve o, kendi kendine tekrarlıyordu, “Sonsuz ölçüde küçük bir şey; insan gözü onu göremez.”
Ve akşam teselli için rahip geldi. Ve o, ağlayarak haykırdı, “Ah neden oğlumu, tek oğlumu, ilk yavrumu yitirdim?”
Ve rahip yanıtladı, “Çocuğum, Tanrı’nın isteği bu.”
Ve kadın sordu, “Tanrı nedir, nerededir? Tanrı’yı bulup önünde göğsümü yarmalı, yüreğimin kanını O’nun ayakları dibine boşaltmalıyım. Bana O’nu nerede bulacağımı söyleyin.”
Ve rahip dedi ki, “Tanrı sonsuz ölçüde büyük bir şeydir ki, insan gözü onu göremez.”
O zaman kadın haykırdı, “Sonsuz ölçüde büyük olanın isteğiyle sonsuz ölçüde küçük olan bir şey oğlumu öldürdü. O halde biz neyiz? Neyiz biz?”
O anda elinde ölü çocuk için kefen beziyle kadının annesi odaya girdi ve rahibin sözcükleriyle kızının haykırışını duydu.
Ve kefen bezini yere bıraktı ve kızının elini elleri arasına alarak dedi ki, “Kızım hem sonsuz ölçüde büyük olan ve hem de sonsuz ölçüde küçük olan biziz; ve biz aynı zamanda ikisi arasındaki yoluz.” ALINTI.
hayat kısa... anlamını bilmeye ömür yetmiyor....ve, insanın fazla bir seçme hakkı yok. ne bulursa onunla yetinmek zorunda...bu da son derece ürkütücü... başı ve sonu belli olmayan dinamik bir sürecin içine, orta yerine doğan insan, şaşkınlık ve korku ile hayatı kendince anlamaya ve anlamlandırmaya çalışır. çoğu zaman bunu başaramaz...neyse ki imdadına dinler yetişir...
evet ne doğarken ne ölürken soruluyoruz adımızı bile kendimiz koymuyoruz doğunca kıçımıza tokat yiyoruz ağlayınca tokat yiyoruz hayatta hep yönetiliyoruz sorulmuyoruz saygılar
Kısa ve öz....Yüce Allah her şeyi düzene soktuğu gibi, doğum, ölüm anlarımızı da bir düzene sokmuş... Doğarken de ölürken de söz hakkımız yok.Olması düşünülemez bile, nasıl bir karmaşa olurdu, tahmin bile edemeyiz...
Seçtiğiniz resmi uzun uzun seyrettim. Çok anlamlı ve düşündürücü, alıp götürüyor...
Kutlarım... Saygılarımla...
hüzün''ce tarafından 11/17/2009 4:35:39 PM zamanında düzenlenmiştir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz