0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1502
Okunma

30 EKİMDE KARS’IN KURTULUŞ YOLDÖNÜMÜNDE YAZMIŞ OLDUĞUM ŞİİRİM.YILLAR ÖNCE GÖREV YAPTIĞIMIZ KARS’A İLK GİDİŞİMDE ÇOK ÜZÜLMÜŞTÜM.GURBETE İLK ÇIKMANIN VERDİĞİ HÜZÜNLER VARDI.AİLEMDEN İLK AYRILIŞIMDI.FAKAT YÜREĞİMDE UMUTLAR VARDI.ORDA KALDIĞIMIZ 3 YILI UNUTAMADIM.İNSANLARININ YARDIMSEVERLİĞİNİ,İÇTENLİĞİNİ,SEVECEN YÜREKLERİNİ ASLA UNUTAMAM.GURBETE ONLARIN SAYESİNDE ALIŞTIM.YİNE GÖNDERSELER,YİNE GİDERİM.HEPSİNE SELAM VE SAYGILARIMLA.
Lapa lapa kar yağıyordu ilk adımımda
Henüz ayak bastığımda topraklarına
Gurbet,hasret şarkılarımda
Nerde anne,nerde baba?
Nasıl geçecek yıllarım burda?
Bende önyargı,duygularımda karmaşa
Neden geldim uzaklara
Sorgular çok kafamda
Gel de yanma
Kar mı var,oh, ne ala
Gurbetle ilk galamda
Neler düşündüm sorma
Zaman geçti anlamadan
Çok mutluydum buralarda
Unutamadım,unutamam asla
Etrafımda taş binalar
Adım adım tarih kokar
Şehitlikte gözlerim ağlar
Duygu dolu dakikalar
Ah anılar,yeniden yaşansalar
Her insanı ayrı değer
Tümüyle misafirperver
Yüreklerde saygı,sevgi
Hepsini özlemle anarım
Sizleredir içten dualarım
Ararım o günleri daima
Koşmak isterim topraklarına
Gurbet değil, vatanımdır
Giderim yine Kars’a
Vatan, millet Sakarya.....
HAZAN
2009