Aşı boyalı evin camında beklerdi eşini
Mor salkımlı bir evin akşamları açılırdı bir köşesi
Sevgi dolardı her gün o ahşap İstanbul evi
Heyecanla beklerdi gelecek diye efendisi

Zaman zaman anılara dalardı gözleri
Onu ilk tanıdığı günleri anlatırdı sözleri
Yıllar geçse de silinmemişti izleri
Tevazu doluydu o sevecen yüreği

Ne aşklar yaşanmıştı gönüllerde bir zaman
Ulvi duygulardı hissedilen an be an
Masal gibi dinlerdim pamuk ninemin ağzından
Lakin anlamazdım ki,gerçek aşkı yaşamadan

Asilce aşklar,özel duygular, şarkılarda kaldı söylenen
Hüzünle bakıyorum,böyle mi yaşanmalı,basitleştirilen
Fast food tarzı ayakta atıştırılan,hemen yiyilip bitirilen
Günü birlik meşk edilen,günü birlik maskelenen

Tertemiz sev seveceksen,tertemiz dönsün dillerin
Paraya pula esir etme aşkı,harcama, bu sana son dileğim...


HAZAN
2001