Bilirim ki...
Seni enginlere sığdıramam anne
Dünyanın bütün çiçekleri yetmez sevgine
Sabrın, sukunetin,yüreğinde meşale
Bir oya inceliğinde nakış nakış işlerken benliğime
Demet demet papatya, masum ellerinde
Bak işte sana geldim
Saçlarımı örer misin yine
Yine sarar mısın beni şefkatinle




Kimseler sen değil, sen olamıyor anne
Öyle doluyum ki bugün çepeçevre özleminle
Yeniden çocuk olsam
Yeniden başlasam geçen zamana
Bana yeniden masallar anlatsan
Şarkılar söylesen
Sevgiyi nakşederken dirhem dirhem özenle
Gurbet trenlerine mendil sallamadan
Uğurlamadan..



Oysa şimdi
Telaşa atfeden fırtına sabahı
Mevsimlerden bahardı
Şarkılar hep hasrete yazılı
Mutlu ol yeter ki derken
Yağmur damlaları asılırken gözlerine




Yıllar nice seferlere açıldı
Sır dolu alemin yelkenlerine tayfaydı
Şemsiyesiz sağanaklarda yürüdüğüm zamanlardı
Takvimlerden bir bir sayfalar koparıldı



Hep söylerdin bana
Hayat bir masaldı
Masaldı anne..



Parmaklarımla çizmek isterken tüm renkleri
Sana getirmek istediğim maviliklerdi
İlk gülümsemem, ilk hecelerim
İlk harflerim,dizelerim
Anne yazıyorum büyük harflerle




Sarı sabır çiçeklerini suluyorum...
Kokunu getiriyor her dünya döndüğünde
Saçlarımı savururken rüzgarlar
Dalıyorum bulutlar arasına yerleşircesine..

Adanmış hayatını anlıyorken şimdilerde..




Saçlarına yıldız düşmüş
Koparma anne..


HAZAN