Hayrettin Taylan

Düşlerinin akrebinde hem zehir hem zamansızlık akıyor
Çıplak hüzünlerimi giydirecek bir çift sözün yok mu
Uyaksız bekleyişlerimin son şiirine yok mu bir imgen
Umudumuzun şurubunu içerecek hissi bir kaşığın yok mu?
Tutku İmparatorluğumu yıkan anlık aşklarıma yok mu sultanlığın
Bahtının tahtından atılan son padişahım
mahkûmiyetin kimsesiz sensiz bir zindanda değil
içimle dışım arasında bir gıdım kavuşma kavşağında
ama yeşil gözlerin olmayınca karşına geçemiyorum
Şimdi kırmızı dudaklı ışıkların yanı başındayım
senin karşına geçmeme izin vermiyor gidişler
gel ışıkları durdur
gel aşkları durdur
aşkla ateşin kül barışındayım
senle benin öz yarışındayım
ışıkla şıkkın çözüm anındayım
seni yazdım küllere, aşklara, ışıklara
gelemeyiş rüzgarını hesaba katmadım
şimdi yine ne adın , ne de gözbebeklerin var
yokların son yoklamasında seni sordu aşklar
bu aşkın dersi bitmemiş
bu gelişin son dersinde ben dersi aldım
sana kalmak ne kadar zormuş
gel kurtar beni benden
gel geçir beni sensizlikten

gel ışıkları durdur
gel aşkları durdur
aşkla ateşin kül barışındayım
senle benin öz yarışındayım
ışıkla şıkkın çözüm anındayım
seni yazdım küllere, aşklara, ışıklara
gelemeyiş rüzgarını hesaba katmadım