Yaşanır mı sensiz bu evde

Haz vermiyor ılık yaz geceleri bile

Yıldızlar hüzün yüklü, ağlamaya hazır bulutlar

İçim kan ağlar, yüzüm yalandan gülsede

Güneş tenimi kavurduğunu sanıyor

Aslında kavrulan yüreğim bunu bilmiyor

Bazen aklıma gelince hayalin

Unuturum herşeyi, zaman duruyor


Oysa ne güzel hayallerimiz vardı

Hayalimizdeki gibi bir evimiz olacaktı

Sen kızı alacaktın okuldan, ben de oğlanı

Adım adım gezecektik istanbul sokaklarını

Tatlı bir yorgunluk saracaktı her yanımızı

Güzel bahçemizde yudumlayacaktık yorgunluk çayımızı


Sanmaki artık hayatımda yoksun

Hergün haberin geliyor, bilmiyorsun

Tıpkı hayalimizdeki gibi, kızını ve oğlunu kucaklıyormuşsun

Şu an ben o evdeyim, yıkılmış hayellerimle

Bir başıma, çaresizim, bunu bilmiyorsun.



Şimdi söyle YAŞANIR MI SENSİZ BU EVDE !!!!!!