Dağın önü dumanlı arkası görünmüyor,
Patikası dikenli ciğerime batıyor.
Boşver gönlüm! Bu yolda kimsesiz yürünmüyor.
Gül! Dedikçe o zalim, kaşlarını çatıyor.

Gülüşü aşka davet, susuşu ölüm kokar.
Gözleri bahar bahçe, zemheridir kelamı.
Gözledikçe yolunu o başka yöne bakar,
Taş mıdır kalbi bilmem esirger bir selamı!

Gerçek sandım yalanmış kapıldım sözlerine,
İki çiçekle bahar geldi sandım gönlüme.
Aldandım güneş saçan o güzel gözlerine,
Dilemem bu yazgıyı ne dost ne de kanlıma!

Yürüdüğü yolların diken olsun her yanı!
Eli kolu kanasın saran olmasın e mi!
Fırlatıp attım artık kalmadı tek bir anı,
Kolay olmadı elbet parçaladı sinemi!

Gem vurdum duygulara kendimi azad ettim,
Bilinmeyen kıymeti biraz da o düşünsün!
Bunca zaman ben ona sorgusuz biad ettim,
Yetki verdim kaleme beyaz kağıt aşınsın!

Selma Yılmaz
23 MART 2019