0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
905
Okunma
Esaslı bir çığlıkla yayılır,
Perdeyi kaldırınca gözleri yakan güneş...
Aynı gözler,
Çerçeveyi kaldırıp baktığımda resmine,
yanar içerden,
Çığlıksız, sakin ve sessiz,
Hafif yağan yağmurun,
noktaladığı parke taşları gibi,
akar gözyaşlarım,
Taşar yüreğimdeki sancılı hendekler...
Uzaklarda eser sevda rüzgârı,
Yüreğim dalından kopmuş uçar,
sevda ile.
Uçar dedimse,
sürgündür o.
Sonsuza değin sürecek...
Ama öyle ki,
Vazgeçmeyi, unutmayı bilmeden...
Efe Ulaş
