1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3782
Okunma
Acı çektikçe,
yitip gittikçe sevdam
parke taşları üzerinde,
yuvalarına koşan karıncalar,
yemyeşil örtüden
mavi yalnızlığa açılmış
birer yelken gibi
akıyorum sevdama...
Çitleri yıkma mücadelesi
Sevdamın da çilesi.
Şurada,
basıp geçtiğim taşlarda
dirençtir;
tutunduğum tek dal.
Gözümden sızan yaşlar
Kanlı nehirlerde çağlar.
Mavi yalnızlık,
yek tarz-ı hayattır.
Bunu duyan yürekler sızlar...
Sızı ve de acı
zulamda sakladığım,
Bilinmezlerden...
Oysa her biri bilinen...
Belâlı bilmesin beni,
ben sadece,
sömürenlerin belâsıyım gülüm!
Maviyi, yeşili
parselleyenlerin belâsıyım...
Senin ve de halkımın
Sevdalısıyım...
Efe Ulaş
Cevap Yaz