Gözlerimin içine bakıp
Sevmiyorum seni de.
İşte o vakit
Engin denizlerde
Yitip giderim.
Tutma elimi,
Sarılma bana,
İşte o vakit
Bilirim,
Yasaktır artık sevmelerim...
Yüreğinde kalmışsa,
Bana dair
Sönmeye yüz tutmuş,
Küçük bir kor parçası,
Sevda çiçeği.
Ver elini,
Ben harlarım sevda ateşini,
En güzel papatyalar,
Sarar sevgili yürekleri.
İşte o vakit
Gözlerinde esir,
Kalbinde özgür,
Bir sevimli kaplumbağanın
İlk adımları
Tekrar dokunur
Ruhunun derinliklerine.
İşte o vakit,
Unutulur
Tüm umutsuzluk ve
Karanlık günlerin acıları.
Unutulur
Kendi kendine verilen sözler
Çiğnenir gurur
Yıkılır önyargı.
Öyle bir diyalektik ki
Mutluluğun anahtarı...
Gözlerimin içine bakıp
Sevmiyorum seni de.
Tutma elimi,
Sarılma bana...
Işığını yitirir kaplumbağa.
Çekilir kabuğuna
Papatya bahçesinde.
Ve yapraklar döker
Tüm benliğini
Saçar
Ansızın kulaklara fısıldar:
"Seviyor, sevmiyor..."
Kalan son çiçek parçası
Süzülerek gelir senin dudaklarından.
"Sev(m)iyor..."

Efe Ulaş