Her şey unutulacak belki. Değişecek zaman. Savrulacak tüm hüzünler, zamanın gerisine

Ne sen kalacaksın gerilerde ne de ben

Biteceğiz

Ama tarihin yüreğine tutulmuş sızılarımın notları, bir ömür yaşayacak

Sana susmalarımı bırakmıştım ya dillenecek beklide ansızın karşına çıkan cümlelerimle

Bir gün okul çıkışı gelecek kızın, mavi önlüğü elinde, heyecanı ve sevinci sana benzemişliğiyle

dilinde sana ısmarlanmış buruk kelimeler

Gözlerinde yaş da hiç olmayacak ama. Annesine benzemeyen tek tarafı da o olacak

Yüreğinde ki sevinç ve dilindeki emanetimle taşıyacak yıllar sonrasında, yarım kalmış cümlelerimi

Anne diyecek

Bak diyecek,

Okulda, edebiyat dersinde, öğretmenimiz okudu

Nedense yüreğimde acımsı bir tat bıraktı, bilmediğim duygular hissettim içerimde

Çok hoş, adı hüzün rüzgârı

Oku diyeceksin sonra, her zamanki umursamazlığınla

Okuyacak

O okudukça kafan yerden ağır ağır kalkacak

Kaybetmişini bulmanın sevinciyle

Gelecek

Sana ısmarlanmış, acıtılmış cümleler

Değecek içerine içerine

Okuyacak

Dilinin tüm peltekliğiyle

Benim yapamadığımı yapacak sana, gözlerinin içine bakarak, kahverenğisine salarak tüm ünlemlerini

Okuyacak sözün gücünü

Salacak şakağına

Yokluğunda düşülmüş notları

Sonra dizisini yapacaklar belki.. Her kesin gülerek izlediğine sen gizli gizli ağlayacaksın

Kızın sana oğlun bana özenecek

Ve yıllar sonrasında yeniden hayat bulacak

Buzdan sevdamız
mehmet deveci