Çocuklardan bir çocuk
Emine Laval!ın çocuğu
Senin, benim, onun
Hepimizin çocuğu gibi
Masum, temiz, yüzünde gülücükler
Gözleri pırıl pırıl
Yumuk yumuk elleri
Sevimli mi sevimli

Ve, doğanın serbest
Yeryüzünün gerekli
Ama dinin yasak ettiği
Bir aşkın çocuğu
Emine Laval’ın doğurduğu

Ve de alnında bir damga
ZİNA
Koca, kalın, kara
Harflerle yazılmış
Okunuyor ta uzaklardan

Boynunda bir zincir
Göğsünde çan
Ayağında bir pranga
Gibi taşımakta
Yürüdükçe şangırtısı duyuluyor
Bütün dağlara taşlara

Suçu nedir
Nedendir
Hangi hakla, kim yargılamış onu ki
Neyin cezasını çekiyor
Emine Laval’ın çocuğu şimdi

Çağ: yirmibirinci asır
Yer: Dünya
Çocuklardan bir çocuk
Emine Laval’ın çocuğu
İlk nefesini alıp
İlk gözünü açtığı
Kendi gökyüzü altında
Bir sürgün gibi yaşadığı
Nefret, kin dolu
Öz yurdu Kenya

Ya sonra sevebilmesi
Annenin çocuğunu
Çocğun annesini
Ve insanları, aşkı

Anımsamak bir ömür
Talihsiz bir annenin
Kafasına yağan taşları
Kanla dolu yüzünü, gözünü
Ve de
Gözleri önünde ölümünü

Bu şiir, Kenya’da yasak bir aşktan çocuk doğuran Emine Laval’ın taşlanarak öldürülme (recm) cezası alması üzerine yazıldı.
Mustafa Sağlam