Sensizliğin bulutları ya dağılmazsa,Ekim gibi kızıla boyanırsa bedenim.
Ahmet emminin toprağa attığı tohum gibi toprağa düşerse tenim.
Bir damla su verip saçımı okşayacak yok bir sevenim.
Mutluluklar hayatımın dehlizlerinde kaldı baharı neyleyim.

Yalnızlık kurşun gibi ruhuma işliyor,gemiler son yolcusu olan beni bekliyor.
Toprak yağmuru emdi,toprak bereketli atılacak tohum bire bin veriyor.
Deniz coşmuş,deniz hırçın dalgalar sensizliği hoyratça zikrediyor.
Hesabım kadehlerle ,seni ve sevgini neyleyim.

Mapustu sevdam sürgündeydi yüreğim,ırmak gibi çağlardı coşardı inancım.
Ay karası gecelerde seni zikrederdi yüreğim,arşa hükmederdi bedenim.
Ay düşmüş siyah perçemine,manalı gözler kurşun gibi işlemiyor yüreğime.
Dünyam girdap olmuş çekiyor beni içine mutluluğu neyleyim...
Orhan Yılmaz. 8/10/2009