Beni hiçbir aşk şimdi bu kentte saklayamaz
Gözümde çiğ tanesi bir sevdayı kimse bulamaz
Aşk bitti, sevda gitti
Tükendi bütün inançlar
Sendin o. Sevdayı öldüren
Öldür hadi öyle git…
Kuşlar mı kaldı özgürce gökte uçuşan?
Bilirim sen bir sevdayı alt üst edip öyle gidersin…

/Ben henüz hazır değildim, doğrulmaya çalışırken gittin
Çiğ tanesi; anladım ki gün doğmadan bende bittin/

Sevdaydı yakıp yıktığın
Yüreğimde enkazsın
Şimdi bütün molozları,
Bütün taş yığınlarını toplayıp attım yüreğimden

Yağmurlar vardı şehirde
Sana ibadet eden
Sen bütün ibadetleri yıktın
Bütün inançları da
Gitmekti sana yakışan
Sen sana yakışanı yaptın

Şimdi bir tarih düşüyorum takvimden sensiz
Yırtılıp atılmış isimsin artık
Ne defterlerimde, ne şiirlerimde isimin kaldı
Gittin öylece gittin
Şimdi hangi tarihi solumaktasın?
Kimi yaşamaktasın?
Nerede yaşlanmaktasın?
Bilmiyorum.

Sarı yaprak gibi daldan düştün
Rüzgâr savurdu artık uzak bir düşsün
İnanmış inanılmamış ne varsa
Yaşanmış yaşanmamış
Yaşanmamaya mahkûm bırakılmış
Bir sayfada öylece unutulmuş
Bir takvimde yırtılıp atılmış bir tarihsin şimdi
Miadı çoktan doldurdun

Şimdi ben yağmur olup şehirlerini sele boğacağım
Şimdi ben ne kadar beddua varsa dilimde
Hepsini sana kusacağım.

Adın kalmadı
Sanın kalmadı
Bir şehri yakıp yıktın bir tarihi unutturdun
Gittin biliyorum
Öyle olmalıydı belki de
Oldu.

/Arsız, utanmaz şehrin yüreğime bıraktığı sızı
Bir nefeste tüketti aşk, içimdeki arsız kızı/

30.092009 – Ağrı
Mehmet Avcı