Ver elini ver elime ey şair
Tutuşalım tutuşmayan utansın
Örnek olsun yazılacak her şiir
Atışalım atışmayan utansın

Kapanmadan sevgi denen pencere
Gel vuralım şeytanları zincire
Kaynar olsa şu edebi tencere
Katışalım Katışmayan utansın

Zaman zaman ayrı ayrı kalsak da
Sen sazını ben gitarı çalsak da
Lodos denen bir fırtına olsak da
Yatışalım yatışmayan utansın

Bayrağımız aynı ise direkte
Mevzu bahis Vatan ise yürekte
Senin olsun benim kazma kürek de
Çatışalım çatışmayan utansın

Yeni yetme orta halli yaşlıyı
En deliyi en ağırca başlıyı
Kucaklayıp her çatıkça kaşlıyı
Ötüşelim ötüşmeyen utansın

Elbet bazen şaka yapıp gülüşüp
Ortada ki latifeyi bölüşüp
Lakin dostu kırmamaya çalışıp
Sataşalım sataşmayan utansın

Yufka olur derler şair yüreği
Lakin budur deyip işin gereği
Eleştirip uyaralım çırağı
Yetişelim yetişmeyen utansın

Sürçülisan olmamışsa kelamım
Sıra sizde dedi benim kalemim
Orta yerde dostanedir selamım
Bitişelim bitişmeyen utansın


İHSAN TURHAN