Kış gecesi , bazıları için başka bir koku olur, başka bir mevsim başka bir iklim...Kimine kahveyi hatırlatır ve sıcak bir muhabbeti , kimileri için de kavgayı çağırır , sesleri çoğaltır...Muhabbet kokulu mevsime davetim vardı burda. Hakikaten dinlendiren biraz farklı olsa da "demlendiren" bir havası vardı ki çokça şiirdi belki de ötelerde bir yerdeydi...


Yukarıdan devam gibi olsun istedim ama sayfaları tüketmemek adına şiir ve kalem;


Belki kimse ehli değildir işin burda ya da şiirin. Ama konuşur herkes ve her şey hatta her nokta bile bir sestir. Bilinmemecesine olsa da hiç bilmiyor dense de, her noktanın üzerinde durulması gerekir diye inanırım bu sebepledir ki böyle düşünendir belki şiirine dokunduğum kalem diye yazarım ayrı ayrı/ntı teline dokunup alfabenin. Gördüğümün uyandığıdır ki bu her şeye kâfi..



İlk paragrafta da ifade ettiğim gibi "demlendiren" bir şiirdi. Bunun da kendi deminden olduğu kanısındayım. Bir kerelik ya da bir kaç dakikalık bir esinti değil bu. Emek var, gerçi emeği önemseyen değilimdir çünkü şiir oluştuğu vakit kaleminin gözüne uğraştığı, zaman harcadığı, gönül parçaladığı tek saniye bile görünmez. O mutludur ,dökülmüştür dünün yıldızları avuçlarına ve kendini düşerek değil de aynaya bakarak görebiliyor şimdi.


Emek dedik, dem dedik..Peki bunlar şiiri yaz ya da kış uykusuna bırakmak mıdır ? Öylece kendiliğinden harfler bir şey oluştursunlar ben de bekleyeyim aklıma esince şiir derim...

gibi bir şey midir zaman dediğimiz , emek işçiliği dediğimizin adı ?


Necip Fazıl demiş ki,

10'da biri ilhamdır şiirin ve 10'da 9'u da işçilik ve donanımdır.

Bu cümle biraz deprem etkisi yapmıştı ilk öğrendiğim vakit. Çünkü buna bakılınca şiirin tam tersini taşıyor kalemim. Şu zaman olayını sanırım ben de ilk zamanlar yukarıdakinden bilenlerdendim ama bu şiirde anlatmaya çalıştığımın görüntülü açıklaması var.

"Önemle üzerinde durduğum zaman olsun burda. Her harfin altı ayrı ayrı çizili olanlardan."


Sonra bir şey daha,

şiiri sessizce ilk etapta kendim okudum. Evet başarılı dedim ancak sesi açınca çok garip bir şey daha oldu. Sanırım bu güne dünü silerek geldiğim içindir ilk gibi görmemin sebebi. Şiir başından sonuna tek ritmle devam ediyor. Her kelimenin melodisi aynı baharın kokusu evet isimce başka dünya ancak aynı rüzgarı var. Sese bakıyorum sonra. Ses de aynı baharı taşıyor ve hakikatli bir uyum. Çok sonra şiire fon görünen taban. O da ayrı bir uyumdur ya ;

Kutlanası bir sayfa...


Sadece şunu diyeceğim, bir iki harf durumu çarptı gözüme bu da sadece bilginiz olsun diye yoksa şiirin ihtişamına gölge olabilecek hiçbir şey yok.


Başarılı bir sayfa, başarılı bir şiir ve ses. Diliyorum ki çizgiden ve işlevinden asla vazgeçememecesine bir duruşu olsun kalemin.


Sevgiyle kalın.