Gecenin bir yarısı, beni benden alan o gözlerinden akan yaşların
Tek sorumlusu ben olsaydım, sadece ben olsaydım ama
Sırf bunun için gitseydin benden keşke, bir daha dönmemek için gitseydin
İnan sırf bunun için ölseydim, bu gece kahrımdan ölseydim bunun için

Sandalıyım belki de bu maviliğin, belki de sandalın çatlamış tek küreği
Acılarımın renkleri vardır benim sevgili, bilir misin sen ?
Sensiz her yer siyah bana ve yüreğime, seninle ise mavi, sarı . . . .
Ama en çok yeşil seninle güzel sevgili, bu gece yeşilim soldu sevgili

Sen gitmeyi istemezken hiç, anlamadan ve dinlemeden
Hiçbirşeyi göremeden gitin benden sevgili, belki de hiç gelmemiştin zaten
Ama cevapsız bıraktın soruları yüreğimin dağlarına, habersiz kaçtın
Hadi beni sevmediğini söyle dedim sana, sonra da git

Cevap gelmedi, bir tıkırtı duydum sanki derinden ve uzaktan
O kalbinin firari sesi miydi senin ? Yoksa delimavi yüreğinin nefesi mi ?
Şimdi geceleri ne düşünürsün uzaklarda ? Yoksa unuttun mu apansız ?
Ya ben... Kaç zaman yaşarım sensiz ?
Gözlerinin yeşili değil miydi ? Gülüşlerinin mavisi değil miydi ?
Canımmmmm’ların anlamı değil miydi bana hayat ???

Hadi sevgili..... Hadi çık saklandığın yerden.....
Ben ömrümce ebe olmaya razı olalı hayatta kaç aşk başladı ve bitti bilir misin ?
Sen bitme ama.....
BİZ bitmeyelim aşkça, aşkla yaşayalım...

Aşk sensin, ben ise aşk’a aşık bir deli rüzgar...

Not : Yeşil Eriğim’e . . .