Bu gece bu şehrin tüm ışıklarını söndürdün, yüreğim konuşacak
Apansız üfledin son mumlarını, ışığımdın anlayamadın
Acemisiyim bu yolların oysa, her yer cam kırıkları
Ve korkuyorum kanatmaktan yeni kabuk bağlamış yaralarımı

Sürgüne gönderdiğim yüreğimin, geriye dönüşüydün oysa
Özlenendin, beklenendin, sendin oysa bu dikenli ömrümün tek yeşili
Anlayamadın beni, koklayamadın sevgimi, inanamadın bana ve aşka
Oysa ne denizlerde yıkadım ben o sevdamı, ne hırçın rüzgarlarda kuruttum

Gittin apansız, bir daha dönüp bakar mısın arkana bilinmez
Ben yine umutlarımı biriktireceğim sana ve nefesler dolusu sevgimi
Haykırışlar dolusu " SENİ SEVİYORUM’ ları " biriktireceğim
Sen hangi bulutun yağmurundasın bilmeden saklayacağım herşeyi

Şimdilerde hava kapattı buralarda, heryeri sular basıyor duyuyor musun ?
Yüreğim bir toprak yığını içerisinde sürükleniyor, nereye bilmiyorum gidiyor
Dur demek için savaşıyorum göremiyorsun, anlayamıyorsun, duyamıyorsun
Oysa ne çok isterdim sesini duymayı şimdilerde, elimde telefonum, yoksun....

Zindan karası bir lekeymiş gibi bakıyorum yüreğimde açtığın yaralara
Kabuk bağlıyorlar ve ben o kabukları biriktiriyorum kopartarak
Senden kalacak belki de sadece bu yaramın kabukları olacak
Olsun beeeeee, senden olsun ama, sevgiden olsun, aşktan olsun...