Bu gün
On dördüncü ayın on dördü
Yüzün gibi…
Günlerden vuslat
Hâlâ çalışıyor gelişine kurduğum saat

Bütün olmazların dolduğu bir aşkta
Olağan bir tarihi yazmak yakışmazdı kalemime
Yüreğim bir hasret sürgünü olsa bile
Dur demeliydim kederime, dur demeliydim elemime
Önce aşka yakışanı yapıp
Güzelliklerinle resmetmeliydim dünü
Sonra beklemeye yakışanı yapıp maviye boyamalıydım günü

Dün, ondan önceki gün
Yani seninle yaşanan her gün
Kırağı düşmüş bir çiçeğin üstüne, güneşin doğması
Kurak bir yüreğe, sevdanın yağması gibiydi sevgili
Abı hayattı varlığın…
Sen nefestin ve hiç bitmedin.

Ne sana küstüm ben ne de aşka
Beklemeyi öğrendim önce
Sonra varmışsın gibi sevmeyi
Aslında yokluğun, tarifi imkânsız bir yüktü
Beklerken sevmek direncimi büyüttü…
Olsa bile suya yazılı sitemlerim
Ant olsun, bir an bile unutmadım ve vazgeçmedim
Bekledim, bekleyeceğim…

Bu gün hâlâ
Güneş, ışıl ışıl vuruyorsa
Parmaklarımın arasından saçlarına
Ve saçlarının hayali yatıyorsa omuzlarımda
Rüzgâr, sana uğramadan gelmiyorsa bana
Sen kokuyorsa her esişi ve her şiirim
Musalla taşında “aşk ölmez” diyerek açan bir çiçekse
Hepsi, sen varsın gibi yazılmışsa yokluğuna

Bu gün hâlâ
Adın yön veriyorsa mutluluk gemilerime
Rastgele diyen sensen yüreğimin tayfalarına
Dalgalar nefesin, yakamozlar gözlerin gibi
Dans ediyorlarsa ay ışığı altında
Ve gözlerinle dalıyorsa gözlerim uykulara

Bu gün hâlâ
Yıldızların üstünde adını şakıyorsa bülbüller
Hayalin gecenin içine açan güneşse
Ayın halesinde açıyorsa sana benzeyen güller
Bakışların düşlerimi ısıtan ateşse
Ben sana kalben Kerem’im ve sen içimde ölümsüz Aslı
İşte böyle sultanım benim sevdamın aslı

Hiçbir fırtına batıramaz günü
Hiçbir şey kirletemez dünü

Sen “aşk ölümsüzdür” lafında imzam
Sen aşk-ı vuslatımın akdi
Sen mutluluğumun bitimsiz vakti
Gönlümün efsun gözlü sultanıysan sevgili…

Biliyorum…
Aşk yenik düşmeyecek zamana
Ve sen
Bu aşka yakışanı yapacak!
Bir vuslat bayramında döneceksin bana


İHSAN TURHAN