yıkılmış bir adamın armağanı bu satırlar
yüreği deprem seanslarında
hafif alkolik çağrışımlar içerisinde
deneysel çekimler huzmesinde
dert dolu her nota yakıyor bedenini
ve avuçlarında yalnızlığın kumları
uçsuz bucaksız sahillerin engin akşamlarında
kadehte iki duble yakamoz aşklara
şerefine kalkıyor şerefsiz aşkın gölgesinde
ve ay tam hizasında
ne martı sesleri acının tarifinde ne sağdaki ayyuka hayatlar
bir matem var bu gece ibadetinde yaralı kuşlar gibi amansız
vazgeç gönlüm diyor şahit besteler
ve yine amansızlığın pençesinde donuyor br bir hayaller
yürek büyük ya garaj misali
ama ne geleni var ne gideni sayamadığı hüzün sonbaharlarında
ona kalan miraslar var ağıtlarında yalnızlığın hüküm gezdiği kollarda
ne başı belli ne sonu ecelsiz akşamlarında
şimdi aşık ya
şimdi dertli ya kaybıdır en son biçimde matem-i hüzzamda
devrik cümleler yarışmasında platoniktir hep eserleri
bu feleğin çarkında
bir si dir bemolü yanısıra
şimdi başka kollarda ayrı yollardadır hüznü sarar
matemini kendisini
arzular ecelini bu yorgun adam
yalnız sokaklarda uğuldamalar eşliğinde......
Bir Garip MeHMeT