5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
908
Okunma
Öksüz kaldı elimde işlemeyen kalemim
Yüreğim şiir idi sözlerini unuttum
Ruhumu kavurdukça kora dönen elemim
Denizin gökyüzünün gözlerini unuttum
Yürüdüğüm yolların kaldırım taşlarını
Neşe saçan parkları sevinçli kuşlarını
Ölüm düşünce akla gelecek işlerini
Çoğu şöyle dursun da azlarını unuttum
Saçlarım aklaştıkça hüzün doldu bakışlar
Mutluluk sağır oldu asudeydi alkışlar
Üstüme yıkıldıkça bitmeyen karakışlar
Mevsimin baharını yazlarını unuttum
Ahret denen rüzgârın katıldıkça önüne
Daha bir bakar oldum yaşantımın dününe
Yaklaştıkça bedenim o elveda gününe
Nefsimin pozlarını nazlarını unuttum
Hep benim sanıyordum ellerimde olanı
Zaman geçtikçe gördüm gideni ve kalanı
Anlayınca ben kalben dünya denen yalanı
Beşerliğin “yok” diyen sözlerini unuttum
İHSAN TURHAN
5.0
100% (2)