Sunu:

Yalnızca istemek, dokunmak, sevişip kirletmek var aşkı,
Adına ‘aşk’ denilen kahpe oyunlar var vicdanların törpülenmiş sofralarında.
Az belirgin sevgide kıpırtısız uyumak,
Sabaha dek sevgilinin koynunda, bir kedi gibi pusmak arzusu kalmadı kimselerde.

Sinan Eldem

/Bir adli tıp raporunda otopsin yapılırken kalpsizliğin anlaşılacak
Seni yitirdiğim güncemde daha çok yol var aşılacak/

I.
Nasıl ve neyi sevdiğini bilmeyen üç beşinden biri olmadım
Yüreğimi patlatırcasına ağladım
Yitirdiğim her aşkın ardından
Hiçbir yağmurda şemsiye açmadım
Gözyaşlarım görünmesin diye
Hep giden ben oldum sandın
Oysa kapıyı açıp gitmemi bekleyendin
Giderken gözlerime bakıp bir kez kal deseydin
Ama bir kez kal deseydin
Mezarımı dikerdim orada...

II.
Ellerimi uzatıp
Sensiz boşluğa düşmeye başladım
Artık kafiyesiz şiirler
Adınla anılan Nehirlerim kurudu
—Aşk bitti tek hecelik-
İki yürekte bir olan
Sislerini de alıp gözlerimin
Nemlenmiş sayfalar bıraktın
Avuçlarımın arasında
Bütün kuşlarımı öldürdün göğümde kanat çırpan
Aşk dedikleri tek heceyi;
Sildirdin şiirlerimden

III.
Her yanımda;
Davası görülmemiş bir aşkın sureti
Seni bırakıp giderken
İçime oturan o suskun bakışın
Cam aralığından canıma sızan
Bugün keşkesi yok hayatın
Yitirdi bütün naz’a çekilen sevdalarını
Bitti işte kınalarını yak Mecnun

IV.
İçimde sana ayırdığım yerde derin bir boşluk
Boşluk ki hiç dolmayacak
Geçen zaman şahittir yazılmamış bu öykünün ispatına
Nasıl kazındığına kalemim şahittir
Gecem ve seni yazıp karaladıklarım
Hiçbir aşk ötekinin cenazesinin üstüne kurulmaz
Anlatamadım

V.
Rahat uyu yar!
Öyle dokudum ki seni yürek gergefime kıvırcık saçlarımla
İlmek ilmek bağladım hepsini
İp söküğü gibi çözülüp gelmeyecek
Çektikçe bir parçamı koparacak
Ve bir asır sürecek bitmesi
Gözlerini yine yum hayata öyle deli dolu bakışla
Aç artık ve gülümse en titrek surat ifadenle

VI.
Kulağımda hep o tını
Gözyaşlarını yüreğime akıttığın
Acısını en çokta bana bıraktığın
O hicaz makamının
Ve hiç kimse bizim gibi sevişmedi tarihte
Göz göze büyük hazlar
Şimdi yoksun kalbimin yeşilden damıtılmış dehlizlerinde

Büyüyen okyanus değil
Küçülen içinde kaybolan gemidir aslında
Boğulduğumuzun tarifidir okyanuslara bağladığın hayatım

VII.
Acısını anacak kalbini defalarca parçalamış adam bilir
Dağladığım yüreğimin
Bir sigara daha yakıp içime çektiğim dumandı acılarım
İçimden çıkaramadığım
Öksürüklere boğulduğum
Her gidenin ardı sıra şiir yazmakmış benimde kaderim
Şair yüreğim hep isyana bayraklar açmış
Sevişme nöbetlerinde göz göze kalışların

VIII.
Rahatını bozmuş her başlayan hikâye yorgun kalbimin
Başladı derken bitişlerin esiri olmuşuz
Gece nöbetlerimiz bundan
Bir koltuğa sığamamış seninle
Yorganın içinde kalmayı becerememişiz
Ten olup terleyememişiz gece sabah’a kavuşurken uzağımda

IX.
Onulmaz acılara saldığın bendim sevgili
Bırakıp giden değil
Hikâyesini dokuduğum bu aşkın
Katilide sensin
Bırak sayfalar arasında kalsın yaşadığımız mutluluk
—Ama sen hep kötü bil içimde büyüttüğüm kadını-

X.
Lanet edip kaderine küsme!
Suçlusu sensin artık
Biten her aşkın gözümde
Vadesi doldu bu aşkın
Senetleri adıma zimmetli
Gözlerinde doğurduğum aşkı
Dudaklarında yaşatmayı o kadar çok isterdim ki oysa
Öyle zor tuttum ki seni öpmemek için
Bir tebessüm bir saniye
Şimdi ellerimden kayıp gitmeni izliyorum ardın sıra

XI.
İçime çekiyorum içimi
Ve seni hep akıtıyorum canıma
Oysa ne büyük aşktın sen yaşattığım kendimde
Bilemedin kıymetini
Artık cebine sahte aşklar koy sevgili! beni kaybettin
Yaşanılası gerçek aşkı ellerinle tükettin
O öpülesi o hasretle tutmayı beklediğim ellerin

XII.
Neresinden tutarsan tut elinde kalır
Hangi iklimde terk ettin beni
Üşüyorum hep mi soğuktur ayrılıklar
Acıyla mı büyüyecek içimde seni koyduğum yer
Git şimdi
O sığmayı beceremediğin kalbimden uzaklara
Ayrı iklimlerde ayrıldık seninle
Ben buz kestim
Sen yangın yeri

XIII.
Öyle bir tebessümdü gözümün görüş alanında bıraktığın
Artık seni gülen her kadının suretinde anımsayacağım
Sen çoktan unutmuşundur beni
Oysa sana daha çok destan yazacağım

XIV.
Gözlerimin neminden nehirler çağlattım akan
Uslanmaz yaralı yüreğim aşkta vurgun yiyen
Seni sana bıraksam sahip çıkamazsın
Allaha emanetsin

XV.
Elveda ömrümü gözlerinin yeşiline sığdırdığım
Giden değildir terk eden tutmayı bilemeyendir
Şimdi gördüğüm her yeşile sen diye bakacaksam
Ve her akıttığım gözyaşımdan düşen damla olacaksan
Ömrümün sonuna kadar benimlesin demektir...

08.05.2008-Ağrı