Bir şehri-i kebir ki alemde
Kağıt yetmez anlatmaya
İsyan eder kalem de...

İçine çekesin gelir ulu halini
Anlatır baktığında ahvalini
Minareler göğü yararcasına
Mabeyn duruşunu anlatırcasına
Bakar ve durursun öylece...
Şiir gibisin Ey İstanbul

Çamlıcada yeşilden maviye
Çekilir ruhun bedenden semaviye
Sultanahmet seni alır götürür
Boğazın dilsizi dile getirir
Ayasofya heybetli,lakin mahsun
Seni anlamayan gönül sussun
Hani nerde lale devri günlerin
Daha bir efsunlu geçen dünlerin

Tarih,senin diğer adın Ey İstanbul
Nerede sadabat nerede ara bul
Lütufsun bize Allah’tan her halinle
Yusuf gibisin Hüsn’ü Cemalinle
Alın dedi onu Alemlere rahmet olan
Duasında Fatih’ten bize kalan
Halicinde nice sultanlar gezdi
Her köşende kokan onlardan bir iz’di

Bir şehri-i kebir ki alemde
Kağıt yetmez anlatmaya
İsyan eder kalem de...

Halen sende Ey İstanbul,Dünyanın gözü var
Ebedi bizimsin yarim,Yaradanın sözü var

Selim ADIM