Yürüyorum yerçekimsiz sensizliğe
İlerledikçe, mahvım artıyor
Ruhum dağlarda derman ararken
Haykırışlarım düzleri aydınlatıyor

Bir nihavent ezgi dolanırken dilimde
Aşikara gem vurup sürüklemek geldi içimden
Bir ‘es’ duyuldu
Sustum çaresiz bekleyişlerle
An geldi
Hasretinde diş izleri
Vurgununda ise deniz matemi kanattı

Hamurunu anlamadığım hayat yolunda
Rüzgârda savruldu teselliler
Şimdi iç gıcıklatan bir tını eşliğinde
Ateş böcekleri ile dans
Hadi sende uy bu ritmin avareliğine
Ve bedenin kadranını sök ki
Zaman gidişlere varmasın

Özledim
Her tebessüm sonrası
Yüzünden düşen mavilikleri toplamayı
Oysa şimdi
Bir sima hırsızı, tebessüm avcısı oldum
Gülen gözlerini saldığım karanlıklar
Matem bekleyen yıllara sürükleniyor
Ve ben suçluyum

Artık çaldığım resimlerde dindirmiyor
Sancılı beklentileri
Varlığın yeter sanırdım, hep beyhude
Ben yanında bile sensiz ve eksikken
Üstüne birde
Gelmesin diye dua ettiğim
Amansız yokluğuna gebe kasım…



Yavuz Süleyman OĞUZ