Yar gözünden düşüverdim bir ara
Hayat bitti sandım candan vazgeçtim
Dağ başında niyetlenip kumara
Üç senelik heyecandan vazgeçtim

Araştırdım, seni salık verdiler
Tekmil dostun hepsi uygun gördüler
Ayaklarım bir pabuca girdiler
Al düğmeli ak mintandan vazgeçtim

Bilet aldım en erkenden gidene
Belki olur dedim, oğlum bi dene
Bir gördüm ki içim yandı. Bu da ne
Ahu gözlü bin ceylandan vazgeçtim

Tarif yetmez duyduğum bu haz için
Kulak oldum iki güzel söz için
Yanar döner iki güzel göz için
O gece ben Alpaslan’dan vazgeçtim

Sen içerken yudum yudum suyunu
Ben karşında tezgâhladım oyunu
Yazdım çizdim yüreğimin boyunu
Meclisteki mağrur şandan vazgeçtim

Karar kıldım bir hilalin yönünde
Coştum ama. Sen değildin gününde
İlan ettim şuaranın önünde
Civardaki bin sülünden vazgeçtim

Haydi dedim. İlkönce hay hay dedin
Böyle olmaz biraz nağme say dedin
Sonra birden, benden vazgeç, cay dedin
Caydım amma sanki benden vazgeçtim

Şerre yordun karşındaki halimi
İflas etti sevdaların âlimi
İki sokak gezdirmeden elimi
Gül kokulu beyaz tenden vazgeçtim

Sevilmekse, en yürekten sevildin
Destan gibi, şiirlerde övüldün
Olan oldu. En sonunda kovuldun
Beni kırdın. Ben de senden vazgeçtim

Kenan Yavuzarslan