mayıs’ın tam altısıydı/ pazar’dı
ortasındaydı çocuklar günün
koşturuyorlardı kordon’da
hem şenlerdi inan/ ve
balık tutmak istiyordu belli
ki adam/ tam sallıyordu oltasını suya;
işte o zaman...

hem kadınlar vardı kol kola
yaz daha tam gelmemişti/ de...
kim bilir bu şehirde kadınlar
sabırsızdı/ belki ondan
erken çıplaktı ayakları/ hem
boncukluydu sandaletleri/ tam
yeni çıkarmışlardı dolaptan/
işte o zaman...

bak kavun kokuyordu sokak
birileri daha yeni kesmişti inan
pencerem açıktı da/ tâ burnuma
kadardı/ sahildeki evlerden
birinin mutfağından...
ve daha yeni patlamıştı kum saati
masamda/ olağandı
çünkü camdandı/ hem eşyaların da
bir canı var/ demişti annem giderken/
birden geldi aklıma işte nerden
bilmem/ ki...

çok belli/ vakitsizdi ama öyle bir
yığıldı ki üstüme uyku hâli/ sorma
önce kirpiklerim başını öne eğdi
anlamsız çekildi gibi oldu can
tam o andı/ daha adam
tutmamıştı ki balığı/ hem çocuklar
çağrılmamıştı ki eve/ anneler hâlâ
çıplaktı/ yine de üşümemişti henüz
ayakları/ kol kolalardı/ yani
başka anneler de vardı/ kavun
kokusu dağılmamıştı / hem
sahildeki evlerin kapanmamıştı
kepenkleri/ bir uyku hâli hakimdi bana
anlamadım ki
sen tam gidiyorum demiştin de

ondan mıydı

/...

ki...
vakitsiz bir akşamdı
o an İzmir.

JD/ güle güle emre,,,