yokluğunla zamanı ucuca ekledim
geceye gözünü cizdim bekledim
gelmedin gülüm artık tükendim
şimdi gidiyorum sende sil beni

Gece gözlü bir sair tanidim. Bakisi gece gibiydi,gündüzün o mat halini bile gece gibi görür, siirselligi ve duygusalliginda kaybolurdu.
her seferinde vefalarin eksik eden dostlari olurdu ama o hic pes etmezdi.güzel yüreginin bakisi ile kendi icini isitir,cevresindeki kalpsiz dostlari bile kendisi gibi düsündürürdü.
Bir gün gece gözlü adam gitti sessizce, kirgin ama umutsuz.
herseye ragmen icindeki gülümseme istegi onu hic küstürmedi, ertesi günlerde belki gülümsedi ama eskisi gibi dostlari ile gülümsemek istiyordu ve bir gün gece gözlü adam yine döndü.
Artik kendisini tanitacak birileri vardi yaninda,duygusalligini kattigi siirleri..
Bundan sonra gece gözlü adam gitsede, gözleri kalacak her siir kenarinda

Saygilarimla