-Seyranbağları Huzurevinden

Ben..garibler garibi, AHİ EVRAN meşrebim
Nerede orta sandık, al şedli ustam hani
Ey alın terindeki asaletim, şerefim
Çağrım, tam dört asırın suskun kalan ilânı

Ben.. Seyranbağları’nda bir huzur evindeyim
Kırk analı babalı, yüz kırk çocuklu ocak
Ben.. yoksullar yoksulu, bir bohçalık her şeyim
Onlar da dünyalığım, savrulsun köşe bucak

Burada ak sütümü kıskandığım insanlar
Her derdime katlanır metanetle, sabırla
Sen.. sabırsız tecellim, acelen ne bu kadar
Diyorsun ki; yolcusun azığını hazırla!

Gündüzler bin pişmandır, geceler mahcub bende
Üstte yorgan.. Ve altta döşek fikir hazinem
Dost!. sen şu dört duvarı sevsen de sevmesen de
Bana dost bu duvarlar.. benim zikir hazinem

Hani nerede ömrü ebediyen sülalem
Her birini ukbaya bir kemik-deri verdim
Nefis imtihanımın geçidiymiş bu âlem
Yedim-içtim de sonra hepsini geri verdim

Hasretimi haslete katık yapıp yaşayan
Bir garib ihtiyarım.. bir garib ihtiyarım
Ya rahle, ya secdede ömrüm bittiği zaman
Ya ilahel âlemin ancak bu sana kârım

Hayat diye son hızla akıp giden sellerde
Size kum tanesiyim, kim bilir kimin harcı
Boşu boşuna mülkü mülke kattığım yerde
Beş adımlık bir mezar yapacaksın mezarcı