Bir Cennet misali bahçesi bağı
Altı ayda güneş batar yurdumda
Kışın lâpa karı, yazın sıcağı
Bahar gelir yağmur artar yurdumda

Dağları taşları çiçek sarmıştır
Yetiştiren duasını almıştır
Arzu eden başucuna varmıştır
Hem sana hem bana yeter yurdumda

Bahar demez Yaz demez eser yeller
Yellere nefesi verir al güller
Güllerin dalına konar bülbüller
Bilmeyene sevda satar yurdumda

Yar selâmı alır verir Turnalar
Düz ovaya Yörükler çadır kurar
Mal-maşata ne dert ne de Kurt uğrar
Kurt-kuzuyla birlik yatar yurdumda

Babadan sanat gerektir oğula
Sürüler çobansız girmez ağula
Ergen kızlar erini bula bula
Anadan babadan kopar yurdumda

Sikkelere yağız atlar çakılır
Hamutlara gök boncuklar takılır
Tımarlanır kaşağlanır bakılır
Yiğitleri cirit atar yurdumda

Akçeşmelerinden abdest alınır
Yolcu odaları vardır kalınır
Yatsıları sohbetlere dalınır
Sevgi ile saygı muhtar yurdumda

Yalçınkaya nice sevdi yurdunu
Yedi ekmeğini içti suyunu
Gaflette olana söyldi bunu
Hainlere belâ çatar yurdumda
Ot Eyershausen 9 Temmiz 1980