17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1212
Okunma
süzülürken tuzlu gözyaşları
yaşamın çehresinden
alınan darbelerin sızıları dökülür
sırttaki derin çizgilerden
yol olup akan umutlar
gecenin cılız kandilinden
çözülür kırılma noktasında sabır
çatlar aniden
yazın ortasında üşüyen gül
al gonca kokmaz sahte sevgilerde
kuma gizlenir yarasalar gri
kızıl dereler dönerken nehirlere
gömüldük bir biz iken maziye
dikildik bin biz dirilirken
ve
kadın unutulmuştu tozunda tarihin
sırtında mermilerle gül sunarken
şimdi ölüm sessizliğinde zaman
kumunu tüketirken
mersaus 30/04/200....