usuldan iniyordu akşam öylesine ürkek gözleri
dağılacaktı birazdan sarı çehresinden nefretin sisleri
ak karların üzerinde minik patileriyle güvercinler
dansa başlayacaktı çalınırken aşkın senfonisi

uhrevi bir tuvalde çözülüyordu alem müstehzi
lacivert ne güzelde yaraşmıştı kara gökyüzüne
ve yemyeşil çamlarda makyajını tamamlarken karlar
vadinin dibinden süzüldü ak gerdanda kırmızı şarkılar

hep demezler mi aşkın mevsimi bahardır diye
çıldırmaz mı damarlarda şimdi kan ölümüne
kar tanelerinden öte zamana aşkı meşk yüreklere ve
vurulmaz mı zaman su verilirse eger acıların çeliğine

dinle birtanem sus ve dinle
bak ağlıyor gece içerken sessiz çığlıklarını karların
dağılırken aşkın nağmeleri usuldan mavi dikilenlere
feryatları arza yakarırken son nefeslerinde yarasaların

sana yazdığım tüm dizeleri bir bir eşeliyorum şimdi
kırdığım her kabukta minik al kar taneleri

mersaus 27/04/200……bahçemde …………