15
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2171
Okunma

Şair olmak kolay değil,edebiyatımızın usta şairlerini okurken hep onlarda kendimizde birşeyler görmedik mi?Şiirlerini okurken hep düşüncelere dalmadık mı? Duygu selllerinde boğulmadık mı?Eğer o zengin Türkçemizin mimarlarından bu hazzı aldıysak unutmayalım ki hepimiz saklı bir şairiz.
Ben Orhan Veli’yim
Tarifsiz kederler içindeyim
Gökyüzünü maviye boyarım her sabah.
Güzel havalarda aşık olur
Eve ekmek almayı unuturum.
Ben Ümit Yaşar’ım
Acılar denizinde boğulurum
Yine de sevgililerimden vazgeçemem.
Ben Cahit Sıtkı’yım;
Bekler beni bir garip yolculuk
Ama hep el sallarım gidenlerin arkasından.
Ben Yahya Kemal’im
Derin musikiler çeker beni içine,
Sarhoş eder uzaklardan gelen ney’in sesi.
Ben Ahmet Haşim’im,
Gündüzleri unutur
Akşam,akşam,akşam
Göllerde bu dem bir kamış olsam derim.
Ben Yunus Emre’yim
Severim yaradılanı,Yaradan�dan ötürü
Alır başımı gider,gezer de gezerim.
Ben Atilla İlhan’ım
Çok kadınlar sevdim,sevdim zannettim;
Sevmek kimi zaman rezilce korkulu,
Kimi zaman bir tutsak ustura ağzında
Yaşamaktır benim için.
Ben Nazım Hikmet’im
Memleket sevdalısıyım;
Bazen isyan eder
Yaşamak isterim bir ağaç gibi hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine...
Bazen ölüm,bazen ayrılık,bazen mutluluk
Bazen hüzün,bazen memleket...
Ben aşkım,
Ben şiirim.
Ben saklı bir şairim.
SAKLI ŞAİR(Suat TAŞTABAN)