MADENCİYE AĞIT

Kömürden daha kara gözleriyle
İndi, yerin altına madenci.
Vurdu kazmayı, durmadan, yorulmadan.
Akıyor kömür, akıyor kömür
Kazmayı vura vura
Geçiyor ömür.

Kömürden daha karaydı gözleri.
Vardı içinde, bir gönül yarası
Kazanmalıydı ekmek parası.
Tuttu kazmayı, vurdu yine toprağa.
Toprağa hükmediyordu, nasırlı eller
Akıyor kömür, akıyor kömür
Ekmek uğruna geliyor kömür;
Kazmayı vura vura geçiyor ömür.

Kulakları sağır,
Yürekleri perişan eden bir ses…
Madenci artık solumuyor nefes.
Akıyor kömür, akıyor kömür
Bir avuç kömür uğruna
Gidiyor ömür.


Kömürden daha karaydı gözleri,
Vardı içinde, bir gönül yarası
Kazanmalıydı, ekmek parası.
Yanıyor kömür, yanıyor kömür
Bir avuç kömür için gidiyor ömür…

Madenci yerin altında
Yerin altı kapkaranlık
Yerin altı can pazarı
Kömürden daha kara gözler
Kömürün altında sevdiceğini özler…

Suat TAŞTABAN