Renkler yakışmıyor kararan yüreklere,
Ya da kara yürekler can alıcı renklere.

Al eline fırçayı baştan yarat kendini,
Ya da hiç uğraşmadan kır gitsin o bendini.

Her yer cıvıl cıvılken senin yaptığın iş mi?
Gönlüne sapladığın sevda mı yoksa şiş mi?

Her ne olursa olsun insan yıkılmamalı,
Dertler son hız gelse de canı sıkılmamalı.

Elbet güçsüz anlarda isyanlarımız olur,
Ama içindeki güç bilsen nasıl aşk solur.

Yapabileceklerin bilsen o kadar çok ki,
Unutma sana senden başka hiçbir dost yok ki.

An gelip karanlıkta ışıksız kalacaksın,
Yine de asla korkma yolunu bulacaksın.

Güneşin kararsa da bulutlar yol verecek,
Yeter ki sabırlı ol sevgiler serilecek.

İçindeki ışığı artık ortaya çıkar,
Zor değil göreceksin ışık duvarlar yıkar.

Biraz umut biraz sen başka ne istiyorsun,
Alın teri onurlu hayatı itiyorsun.

Sen kendin olduğunda gör bak ne kolay hayat,
Yeter ki ayakta dur, erdemlerinde dayat.