Her toplum hak eetiği yönetimlerce yönetilirmiş.Biz kafamızı kuma gömmüş yaşarsak, bu sonuç kaçınılmazdır.Ülke sevgisi olmayan ne kendini sevebilir ne de başkalarını.Ne kendi onurunu koruyabilir ne de ülkesinin onurunu.Ülkesinde olup bitenlere neme lazım diyerek geçip giden insanlar,yılanın kendilerine dokunduğunda uyanacaklar elbet.Ancak iş işten geçmiş olacak.Okumayan kendini geliştirmeyen ve sorgulayıcı bir bakış açısı olmayan ya da nokta çıkarları,virgül kadar eğilmelere yeğleyen insanlarımızın durumu varoldukça bu ülkede daha yüreğimiz çok kanayacak. şimdi Atatürk'ün hedeflediği Türkiye Cumhuriyetinden kim söz edebilir.Atatürk'ün ve atalarımın savaşta yalınayak kanlı ayaklarıyla kazandıkları kurtuluş savaşında vermediklerini,şimdi barış yoluyla çeşitli ve gayet açık oyunlar kurulumlarında vermedik mi,da ha da vermeye devam etmiyor muyuz.Bunları verirken tuzu kuru olan azınlığı anlamak mümkün olsa da bu çoğunluk acaba neden hala sessizliğe gömülü.Görmüyorlar mı ki kenddi vatanlarında görünmez iplerle tutsak edilmiş özgürlüğümüzü..neden sorgulama beyninden yoksun bir topluluk olduk ve kendi kimliğimizi bile yaşamak için başımızı yüreğimizden aldığımız güçle dikemiyoruz..Aslında geldiğimiz nokta " hiçbir şey bilmeyen soru sormayı da bilmez".Çünkü sorgulamak için yıllardır ülkemizde oynanan uzun vadeli ancak uzak hedefler doğrultusunda gösterilen çabanın farkın olmak gerekir.Son olanlardan da hiç uyanmıyorsak artık bu ülke çok şeye gebedir demek.Süreklibir kurtarıcı mı bekliyeceğiz,kendimize düşen görev ve sorumlulukları yapmadan.Artık elimiz taşın altına sorgulayarak,öğrenerek ,nereye gittiğimizi görmemiz gerek değil mi? Hala neden görüen köy orta da iken kılavuz arıyoruz.Şimdi böl parçala ,yöenete geldik..hala uyuyacak mıyız..
Değerli şair ilk kez sayfanıza geldim ,aşk dışında şiirler gördüm.Bu güzel ,vatan sevgisi dolu ,toplumsal sorunlara duyarlı yüreği kutluyor,kalemin devamını diliyorum..