seninle bir dakika
umutlandırıyor beni
bir dakika siliyor canım
yılların özlemini

münirebcioğlu

00.00

tiktak tiktak tiktak

zaman kendini haklı çıkarma telaşı içinde
henüz şizofren bir durum söz konusu değil aşk için
acil müdahale ekip şefi sevgili intihar
çığlık için suni teneffüs derdinde
kaç ölüm düşer bir dakikada atardamara
gelip geçen ruh bulantısı bu
bir kussa tüm nefreti ile
rahatlayacak kalp
belki de dört köşe

/sakin olmalıyım…niye kuruyorum ki, sadece konuşacak/



tiktak tiktak tiktak

kaybolmuş kelimeler
suskunun uykusuna güvenir gibi
ucunda ödüllü bulmacalara benzeyen
rus ruleti ayrılıklar
çek çek çek çek
işte orada kaymamış bir yıldız
illâ onu çek
ve dile umutsuzca bir daha
bir daha beraber olabilir miyiz acaba

/senden ayrı kalmak istemiyorum…kalırsam yine üzüleceğim,biliyorum
bak işte, senden ayrılmak istemiyorum dedi…boş ver gerisini/



tiktak tiktak tiktak

içinden yeni bir kendin çıkar gibi bekler ömür
yalan yanlış dikilmiş tekrarlardan
herkesin üzerine bol gelen bir hayatı vardır
yada evvelinden daraltılmış ruhu
ve kazanmış görünürken
ve saati akarken gitmelerin eşsiz heyecanıyla
onun gözleriyle bir kez daha görebilmek için aşk’ı
ne varsa şimdi unutmaktır
zamanın geçmişinde yazılı olanı

/beni çok sevdiğini biliyorum…ama sana güvenemiyorum
tamam…beni çok sevdiğini biliyorum, dedi…önemli değil gerisi/



tiktak tiktak tiktak

terk edilmiş örümcek ağlı duvarda
solgun bir yüz hesaplaşma derdinde
iç ses bütün tonlarda aynı isyanla başlıyor seremoniye
yerçekimine düşen suçlu ben/im korosu
ağlak makamında geçiyor “kadermiş” peşrevini
bin defa kurulup bozulan
paslanmış kırk beşlik tetiğinde bitmek
olağan bir durumdu
dakikanın durduğu o son yer de

/gitti…şimdi çekip kendimi vursam…zaman haklı gösterir mi beni…/

00.01