160

6. OVERTURA

Yer--yer
Sel--sel
Aşır--daşır
Torpaq dənizi
Sürü canavar ulayışından
Mən
Canavar oğlu canavar
Sürüdən iraq
Ləhzə alıb
Ləhzə satıram
Bu alış--veriş bazarında
Soyumdan uzaq
Yalnız yalquzaq kimi
= . . . Və
Bilmirəm
Nə zaman
Və harada
Göy tanrı kimi göy
Başı ucalığa
Dayanmış ağaclar
Və duvarsız bir ev
Birdə mən belində donqar
Əlsiz barmaqlarımda çəlik
=Orada=
Zaman səsindən savayı
Qu vırısan
Qulaq tutur

161
Və susqun çalarında
Mazar geyinməz
Sümüklərə oxşar
Tavansız bacadan boylanır
Mən
Və
Ayaqsız əllər üstüsndə tabut
Gözlərimi çaşıdır
Əski xəyal arxivinə bənzər
Mən görməzliyinə
Overtura çalır
Ah
Bu ah
Atom qoxusu çiləyir
damarlarıma
Görünməz boyada
Və bir ovuç yalqızlıq ilə
Ayaqlarımı
Hardan-hara aparır
Nəbilim kimi
=Orada=
Qısır qədərimə
Və
Overturasız ağaclar əsiminə
Nə deyir
Burasızlıq
Yalquzağın
Son şamına bənzər
Ah
Göy tanrı kimi göy

162
Başı ucalığa dayanmış ağaclar
Üzü quylu
Boylanır
Və mən baxışlarından
Yarpız diləyir
Qaraçı-qaraçı
Mən
Və məndə deyil ikən
Kağız dustağına
Bardaş qurub
Gözlərimə yazılıram
Səmfonu--səmfonu
Böylə axar--baxarlıq
Atdım--atdım
Pərdə--pərdə
Sərgilənir gözlərimdə
Və hər bir xal
Heca--heca
Dərgilənir izlərimdə
Sankı
Qırx boyu qədər
Ah çalır
Duvarsız evdə
Ah
Şu qırx
Saçlarıma
Ağıt körpüsü
Qırx çiyinlərində tabut
Və kağız dəsmalına bükülmüş
Qoşa göz

163
Mən
O tabutun gəlişinə baxıram
Hey
Və bxıram
Gələcək kimi
Qoşa göz
Qara pişik olubda
Mən hüzurunu sezir
Və baxış pəncəsi ilə
Baxarlığımı üşüdür
Və əlsiz barmaqlarıma
Çəlik diləyir
Və burası . . .
Boyasız zaman
Nə gecə
Nə də gündüz bəlli
Saatlar
Ölçüsüz
Saniyələr
Həyəcansız pıçıldaşır
Qara--qara
Və yüyənsiz aylar
Felisiz sənələr
Gözdən gözə
Keçir
Hər bir boya əriyir
Birər--birər
Və
Sezdiyim nəsnələr
Buz kimi

164
Təkər--təkər uyuyur
Ulduz kimi
Və hansı
Bir meyid gözlərı
Qapanacaq gözlərimə
Nəbilim kimi
Və nasıl rəngə boyanacaq
Orasızlıq
Burasızlıq
Və şurasızlıq
De !
Necə
Sezəyım
Tanımadıqım
Meyid gözləri ilə
Özümü
Ah
Buralarda
Bir mən
Bir qara
Nə özgə dünya
=Oralarda=
Var ilə yox
Çəlişgisi
=Şuralarda=
Hər zad xəyal
Gerçək deyə
Bir nəfəs
Və bir səs
Əsgi xəyal arxivinə bənxər

165
Mən görməzliyinə
Overtura çalır
Ah
Və overtura xallarında
Gözlük qarasi
Və saxzafon harayı
Xana--xana
Bu xanalar sırasında
Bilimirəm
Necə
Və harada
Alışır dağda yanır
Və arpa çayı
Daşır--daşır
Və çaşır
Və Sara bənzər dolaşır
Böylə daşarlığı
Mən görəməz
Yalnız eşidər
Yalqız--yalqız
Bu yalqızlıq ötəsində
Qara çadır his tutarmi
Şair könlü pas tutarmi .
Dedi:--
Ah
Elə bu saat
Bu zaman
Mən görməzliyində
Saxsafon ahı
Sən görərliyində

166
Mənəm--mənəm tamahı
Və biz önündə
Yersəl yasalar boyasını
Sən görüb
Oxuyar bitər
Mən görməz dinləyər
Ötür
Əsgi xəyal arxivinə bənzər
Və mən görməzliyinə
Overtura çalır
Qara--qara
Ah
Bu qaranlıq
Əriş--əriş
Aslaq düşüncədən
Bir gecə
Obaşdan şafaqını içərək
= O =
Sevişir sevgisi ilə
Sevə--sevə
Və sevilə--sevilə
Böylə bir =hə=
Gizli əvət gərdəsini salır
Qız balalıqına
Bu
Doqquz
Otuz
Doqquz
Qara
Goqquz

167
Mavi
Mas--mavi
Doqquz
Saat
Doqquz
Saniyə sonu dadır
Qadınlıqın dadını
Bakirə çiçək royasında
Qırmızı qırmızı
O--bunu
Və bu --onu
Anıbda
Aşırı daşınmadı
Qurur qoxudu
Dar yol boyu
Dağ yuxarı sevinir
Dizin--dizin
Yorulmadan
İnanc dolu yol daşınır
Bu iz ağı
Öz yolu
Gedər
Gövdəsiz gedər
Və ayaqlarını borc alıbda
Saysız
Dar yol keçər
Dalanba--dalan
Və doğulmamış
Körpə izini öpür
Dolanba--dolan

168
Bəm--bəyz
....Səhərin gözü açılarda
Çiçək gülür
Çiçək
Və torpaq hüzuruna
Minlərcə salam
Qoxuyur
Doğudan
Batıya qədər
Və -ağız- içmədən
Göy tanrı
Deyə bilmədiyini
Deyəcək
Dedi
=Mən=
Bu aşq
Buda çiçək
Sütül sünbülü ucunda
Dən əkir
Və qaynarlıq duyğusu
Şoranlıqda
Sütüyən çəkir
Bu aşq
Quş sevgisi deyil
Haaa !!!
Budaqdan
Budaqa qonsun
Biz sevgisidi
Doğudan batıya
Batıdan

169
Doğuya gədər
Və bahur nəğmələr
Quzeydən--güneyə
Güneydən
Quzeyə qedər
Və overturasu
Göysəl ayələr
Daş qapanmış könüllər
Devirər
Bunu
Mən görməz
Eşidər
Ylqız yalqız
Ancaq
Göy tanrı ışığı
Barış yaraşığı
Üzü torpaqda insan
Özünə dönərək
Varaqlanır
Kitab--kitab
Və kim olduğunu sezər
Sorğu--sorğu
Yanıt yanıt
Dedi
Mən
Bax
Gör
Və eşit
Zaman aşırısı
Görər--görər

170
Qaralayır
Göy tanrı işığını
Və sevgi oğlu qınanır
Amansızca
Zaman buyruğu ilə
Bu səs
İpəksu dirəniş deyil
Çəlişgi havası qaşınır
Ranza uzanışı
Və urşəlim
Özünə daşınır
Bu ipəksu dirəniş deyil
Qılınc qızartısı qızarır
Dəvə savaşı kimi
Əsgi xəyal arxıvınə bənzər
Və mən görməzliyi
Overtura çalır
Ah
Şunu mən görəməz
Eşidər
Yalqız--yalqız
Və Kirisməs gecəsi
İkimində
Dedi :--
Zaman
Bir qadın kimi
Özündən
Körpə doğar
Hansı qadın
Doğduğunu boğar

171
Zaman bir qadın kimi
Biz
birə qarışıq
İki minə
Əlvida . . .
Mən görməzliyi
Saxsafon
Harayı
Sən görərliyi saymaz
Və dinləməz
Overtura
Boyu . . .
2 000 Kirisməs gecəsi
Saat üç
Alman
Huhen--Laypiş


M. Ərğəvan


(OVERTURA KİTABIN DAN)