145
Lal
Deyil lal
Göy ilə
Yer mavisi
Və sayğı
Min çeşid
Boyalar
Sankı
Boylu göyərçin kimi
Buludlar
Yağırır yumurtalar
Və onlar
Bir mavi yeriş yeriş
İnilti kamancası deyə
Uyamayır
Və uyudamayır
Gecənin mehriban pərisini
Və atır ağrılara
İlahı səhnəsini
Və deyir şüşə gözlər
=Qərənfil
Sən əlləri
Tanrıya dalır
Və mən alır
Və mən sevgisindən içib
Gözəlləşirsən
Və bu an

146
Xəyal qiriqlarim
Tanriya qisqanir
Deyirlər oda
Gözəllərin vurğunudu
Və qorxuram
Səni
Məndən qaçıra
=Olabilir
Qaçıra bilir
Ama öncə
Altunbağ gilə
Gedəyim
İstərsə ürəyin dərəyim
Qırmızı alma
Sən yarı
Yarı mən yeyəyim
Və
Yubanmayım
Gövdəmiz qalıb
Nəştab
Və bilki
Deyişlərimdə
Öylə yaxın
Və böylə şirin
Var dadı varki
Biləməz dadını
Soraqsızlar
Və gəl
Altun bağ gilə
Gedəyim gilə gilə

147
Və ...
Göy
Duru
Yer yaşıl
Mavi yerişlər
Özləm sonu kimi
Və bir sevgi oyunu kimi
Al
Və incə gülüşlər
Narın
Və könülərin
Buluşunu oxşayır
Yaşıl otlar
Və onlar
Dadır alma
Və son
Bir acı ulama
Qaçırır qərə____________ qərənfil
Və
Uzun illər
Tək könül
Tək vırır
Və bir bir
Heyva baxışlar
Körpülər bəzəyi
Və sokaklar düzəyi
Və böylə kimi
Kipriklərin arxa oyu
Narsov dəniz
Və narıngil yağışlar

148
Gizli bar boyu
=Eh...
Neynəyim
Və eh ...
Nəbilim
Və eh ...
Nə mənə
Və nə çox moruq
Zamanıma qatım onu
Ovuçlarım əsnəyir
Və deyir
=Olarmı
=Olar
=Gözlərindəki
Durğunluğun
Cizgilərindəki
Yorğunluğun
Solğun çilənir
Və danışmadan söləyir
Nə olduğunu
=İnsan qəlbi
Oxunmamış bir ruman
Sən
Bu rumanı oxumuş sanki
=Yazar tanış deil
Ama ruman konusu
Özünü qarqımış
Demi
=Bəlkə
=Onda yeyəim alma

149
=Alma
Yox alma
Bu konu
Düşünməyə dəyməz
Ancaq bir kəz yedim
Bu günə kimi
Çəkirəm sancısını
=Dediyin eləbil
Şakalat və
Şip--şirin şaka
=Düşünsüz ürək
Bir ovuc ət ilə qan
Boylə bir olayı düşnür şaka
Və əyər şaka sanırsan
Top--topuş əllərin
Əllərimsiz
Və sərxoşluğuma
Sağlıq deməmiş
Və məni
Məndən alamaz
Öpüşlərə bürünməmiş
=Bilirəm
Hər kəsi bir zad almış .
Səni tiryak
Məni
Çaxır
Söylə sağlığını
=Qərənfil aşqına
=O kim
=İlk kəz alma yediyim

150
Sevda pərisi
=Mən adına deyilsə
Bu bir aşağlıq
=Öylə sanma
Öylə sanırsan
Sən istəyi burasız
=Ey tiryaklım yapacağın
Parasız
=Nəqədər gülünc
Para
Tanrı boyası
Və əldən düşür yerə
Çağırır
Ana iblisi
O zamandan
Para bir ləkə
=Ləkəsiz
Varmı yaşam
=Var
=Mən üçün
Ləkə
Və ləkəsiz
Bir gözün
Qoşa tərəzisi
=Yoxmu tanrı polisindən
Qorxu
=Buraxdım iz hecalarını
Tutuxluğum
Gumansız
Və burax polisi

151
Seviş anı gəlir
=Əzizim
An sevişi
Bir ömürün titrəyişi
=Flosofsanki
=Ön qabına göyəririsə
Üzgötürüm
Anlara
Və İllərə
Əsir gedər mən sonrasi
=Ah dəli qanlı
İçin havayı duyğulara
Mayasi
Və qərənfildəki
Məndədə var
Sənə yaşar verəcəyim
Anları düşün
=Ah pamıq könül
Yanılmaq
Nargilə suyundan
incə içir incəliyi
Və qorxuram itirəm
Və bitirəm
Xəyal çələngimi
=Sən özünə amansız yağı
Tanrıda
İnsanda qınayır
Bu sayağı
Mən bir cındır fahşə
Və

152
İstəməzəm
Bölə bir durum
Sən üçün
=Sən uca ürəkli
Və başa düşki
İllər uzunu
Göz kökünə hörülüb
Bəkləyiş
Və bir xalvar yuğ ilə
Tiryak zəhərini
Dərman sanıram
=Sən
Bir pezəvəng
Və doğru bir sarsağ
Bəlkə ulu bir ərən
Nəbilim
Artıq öpür
Nəfəs--nəfəsi
=Mən nəfəsi öpüşsüz
İçimdəki alma dadı
Düşündüyün
Basdırma deyıl
Və bilirəm sən sevgisi
Vurğusuz
=Yetər artıq
Bu qədər oyuncaqlıq
Qaldırıram
Başımdan qondarma saçı
Və indi tanı
Alma bağındakını

153
Alma daşını
Və
Mənı tanrı qaçırıbd dedi
Bəbəklərin deyir
Nə deyir
Dedi
Və eşitdim
Səndəki göz
Yaddı sənə
Öz qədərin
Atdı sənə
Görnə günə qaldınki
Öz həyatın
Yaddı sənə
Və sən isə
Qara ömründən umur
Su qədər suyu
=Ah qərənfilim
Sənmisən
İzin ver öpüm əllərindən
Və bilməlisən
Can çay dəmsiz
Və buluşumuz bizimləşir
Ötənsiz
=Sən bir zəngin
Və yaşamın kral kimi
Mən bir yoxsul
Armızda cox ayrılıqlar
=Mən varı
Varnlığı sən

154
Öz istəyin kimi
Yaşa necə istərsən
Və yalnız aç ağız
Söylə diləyini
=Dediyin bir roya
Və bilrəm
Hər zad ala bilərsən
Ama mən könlünə
Yetməz dəyərin
Sən
Para ilə şan yolçusu
Və
Mənəm mən vurğunu
Ancaq qərənfil
Küçələrin yorğunu
Və
Ərkəklik öcünü alım deyə
Görürsənmi bizi sezər gənci
Bu gecə
Odur yataqdaşım
Yarinlara bəlirsiz gedirəm
=Ah
Dodaqlarındakı--
Al--buluş
Tələm--tələsık
Bu görüş
Hansı qalarğı şarkını
Və
Doğulacaq şaırı
Çaşıracaq

155
Mənim kimi
=Qayıt özünə
Bul özünü
Və dinlə qərənfil sözünü
Mən
Bütün buyruqlara
Qarşı bir qadın
Və ərkək gözündə
İblis kimiyəm
Çün ilk kəz ana iblis
Qırıb tanrı zoraklığını
Bu bir uğur insan üçün
Və bu andan büsbütün
Qərənfil özü sənin
Və gövdəsi özgənin
Və sən
Mən dəyərini düşəmədin başa
Bu söyləm sənə
Bir iblis hədiyəsidi
Və səndən ayrılıb
Gedirəm nəğməsidi
=Dayan
Nə olur dayan
Uçurumlar doğulurca
Qapanar Qapılar
Gedərilmişim
Ahey ah
Qədərilmişim
Belə
Hara belə

156
Geri dön
Geri
Və köksüm üstünə
Su sərilmiş yeri
Yada
Son kərəlik
Özünlə apar məni
Və öylə aparki
Duymasın izlər
=Sən içinə dal
Və özünə əsir qal
Mən sonu ayrılıqlar
Və səssizləşir duyğular
Hələlik
Və beləlik
=Getdimi
=Hə
=Boş ver
=Nəyi
=Boşun özünü
Və devrilir masalar
Sən burasız
Və ...
Ötür
Boyalar
Palazdaşım
Yer düzü daşlar
Və içəçəyim
Ölüm
Və sezdiyim bir ovuc

157
Qara toplum
Biri çoçuq
Biri toyuk
Və biri qadın
Alır-satır
Və mən ağrı alıb
Satıram kədər
Və kim--kimə səhər
Yayilir soraq
Qərənfil adlı bir qadın
Daşlanacaq
=Harda
=Qanşarında bazarın
=Ah aman
Bu mən qərənfili olacaq
Deyil özgəsi
Son kəz görüşüm deyə
Köksümda bir qucaq qərənfil
Daşqalaq sərgisinə
Qanadlanıram
Və toplum sırasını yarıb
Qərənfil qoynunu
Qucaqlayıram
Və sezirəm baxışlarından
Qıvanc yağır
Qor kimi
Və sanki
Toy otağına gəlingdir
Adaxlı qız
Və gözlərin salıbda gözlərimə

158
=Gəldinmi tiryaklım
=Hə gəldim sevimlim
=Görürsənmi
Tanrı evladlarını
Əllərində daşlar
=Görürəm
=Mən isə
Qurur ilə
Yaxıram ysalar
Bu daş qalaqlar
Qadınlıq şərəfi
Barmağını qaldırıbda hakim
Başlanır
Daş yağışlar .
Və ahda demir qərənfil
Və mən
Bir sevgi elçisi kimi
Daş yerinə atıram çiçəklər
Və son ləhzələr
Bağrıma basıb
Və qonuşur ürəklər
=Tıryaklım
Ərəb Allahı insan
Yağısımı
=Görünür böylə
=Bir daha doğulsaydım
Sənə tanrı deyib
Oxşardım boyunu
Bu daşqalaq toyunu
Sevgi məzarı üçün

159
Qarşılayıram
Ancaq bu gün
Adsız
Və
Qərənfilsiz qoşa məzar
Oxşayır şafaq
Ama gözsuz


M. Ərğəvan


(OVERTURA KİTABINDAN)