Ben sayısalcıydım
Sözel bilmezdim.
Kelimelerle, şiirlerle sevgiyi
İfade edemezdim....

Şiirlerden öğrendim;

Sevginin insanı çarptığını
Yüreğin sevgilere bölündüğünü
İçinden riya eksilince,
Gönüllerin eşitlenebildiğini

Yıllarca yaşanan acıların.
Amorte edilebileceğini,
Sevginin kümülatif toplamının
Kar hanesinde biriktiğini
Şiirlerden öğrendim…

Kurduğum denklemler
Çözdüğüm kar-zarar problemleri
Anlatamazdı bana
Vefasızlığın zararının büyüklüğünü…

Bir prizmanın üç boyutunun
Hesaplarına takılıp kalmışken,
Bir yüreğin hacminin
Diğer yüreği kapsadığını
Sevginin ise bir avuca sığdığını;
Hayatta bilemezdim
Şiire hiç dökemezdim…

Simetri hesaplarında
Aradaki aynaya takılmışken
Aslında simetrinin
Aynı anda aynı şeyi düşünmek,
Ve paylaşmak olduğunu
Bilemezdim…

Alan ölçülerinde
İki boyutu çarparken
İki sevdalı gözün
Bakışındaki derinliğini
Tahmini olarak bile hesaplayamazdım
Şiirlerde de yazamazdım..

Sevgi;
Yüreklerde çarpılmalı ,mümkünse sonsuzuncu kuvveti alınmalı.
Sonra çıkan sonuç her iki yüreğe eşit kesirlerle pay edilmeli.
Kederler bölünüp, acılar çıkarılmalı fedakarlıkla toplanmalı……………

ESMİZE-----İZMİR
BU GECE