Tanrı değildir aslında suçladığımız mutsuz anlarımızda.Tanrı o kadar güzeldir ki o herkesi eşit getirmiştir yaşama çırılçıplak ve çırılçıplak ta alır yanına.En büyük armağanı vermiştir bize.Yaşam.Ve özgür kılmıştır bizi kimliğimizi etkilemek istemeden.yaşamı deneyimlememizde serbest kılmıştır bizi.Bizse paradigmalarımız doğrultusunda yaşarız onu.Bizi mutlu eden tercihlerimizde kendimizden,mutsuz eden tercihlerimiz de ise O'nu suçlarız.Kendi düşüncelerimizle sınırlar oluşturmuş ve bu sınırlar öyle yayılmıştır ki,toplum bütünlüğü de bir süre sonra bizi almış kafesine.Birey olma bilincimizi kendi tercihlerimizle yok ederiz oysa.Tanrı inanın çok güzeldir,insanın mükemmelliğinde kendini gerçekleştirir .O sevilmeye layıktır,korkulmaya ya da suçlanmaya değil.Onu anlayabilmek kendi mutluluklarında onu hissederek ,coşkuyla "Tanrım seni seviyorum "diye haykırmaktır.Ben bunu hep yaşıyorum. Ona onu sevdiğimi sık sık haykırıyorum.Nasıl haykırmam ki, o kadar güzel sevgiler yaşıyorum ki! Bu söze hepimizn nasıl ihtiyacı varsa bence O'nun da var.
Yaşamdan istifa etme duygumuzu yaşamak onun şuçu değildi...Değerli kalemi kutluyor,başarılarınızın devamını diliyorum şair..sevgiyle..