Hüzün kemiriyor tırnaklarımı, kırılgan mevsimlerim
Karsız yağışların sığ damlarında, öksüzdür sevilerim
Kundaksız düşlerin yosun renkli sandıklarındayım
Geçici vedaların kırılmış sancılarında ah dardayım.

Onca ışık yılını geçtim, törpüsüz yalnızlıkları yazdım
Mor yağmalanmışlıkların karanlık salonunda ağladım
Hoyrat bir rüya vızıldadı kulağımda, korkuyu takmadım
Ölü yıldızlar gezegeninde sorgulu ayrılıklar da yaşadım.

Yorgun omuzların Akdenizlerindeyim ayın şavkı sularda
Günlüğümde gizli aşk şifresi, gece gezgin, gündüz uykuda
Kırağı mayaladım göle, paylanmış mutluluklar harmanımda
Kırık bir sehpanın ucundayım, ölüm gülümser ah avucumda.

Gümüş bakışlı yoksulluklar kapıda, hatıralar dünlerde titriyor
Bencillik gezegeni olmuş dünya, cennet utancını gizleyemiyor
Özlemsiz insanlara dönüştük, bedava yolculuklarla ömür bitiyor
İki boyutlu ömürdür yaşadığımız, yarısı bile yaşamaya yetmiyor.

Selahattin Yetgin