SONBAHAR GECESİ

Sevdik birbirimizi hep, uzakların kollarında
Yorgunlaşan garip ömrün, ağır aksak yollarında

Yarınsız aşkımız hazin, ayrılıklarla başladı
Çırpınan kuşlar gibiydi yüreğim herkes taşladı.

Hüznün kızgın damlasıdır, gecelerimde ağlayan
Yangınları yaşıyorken, sözlerin kalbi dağlayan.

Ihlamur ağaçlarının, sabahki serinliğinde
Gözünden akan yaşların, buğulu derinliğinde.

Bu son limana sensizlik, ölüm gibi demir attı
Çığlığa dönerken sesim, ne yazık hayalim battı.

Yüreğim ağzımda suskun, az mı hasretini çektim
Yalnız ezgimi söyledim, geceme hüzünler ektim.

Adımlarımdaki çığlık, sesimdeki öfke sensin
Gözlerimi kaplarken sis, aşkın dumanında tensin.

Hazin bir türkü söyledim, suskunlaşan dudağımdan
Yarim kestin dallarımı, kan süzüldü budağımdan.

Dalga sahile vurunca, sensiz uykulara daldım
Hey karabulutlar gidin, ateşe düşmüş bir saldım.

Sonbahar gecesi, senin hasretinle dağlar aştım
Unutup yaşananları, yeniden hayata taştım.

Coşkun Mutlu _ Hüznün Şairi