Bu gece son kez baktım yıldızlara
Son kez çağırdım hatıraları yanı başıma
Son kez okudum sana yazdığım şiirleri bir başıma
Anılar ,
Sonbahar da uçuşan yapraklar gibi serilirken odama
Senin üzerine kurulmuş tüm hayallere bakıp gülümsedim
Aşka inanmam dediğim anda çıkmıştın karşıma
Gökyüzüm , denizim , mavim olmuştun bir anda

Önce gülüşünü sevmiştim
Sonra ,
O gülüşün ardındaki yaralı yüreğini
Hep seni dilemiştim tanrıdan , binlerce kez
Yarın ,öbür gün , öbür hafta , öbür ay , öbür yıl
Hep seni , seni ..seni ..
Sevgine inandım … sevdiğine inandım …

Şimdi ne kelimeler yeter vefasızlığını yazmaya !
Ne de sayfalar kabul eder kalemden dökülenleri
Hayallerim de yok artık maviyi ise çoktan unuttum

Benim olduğunu sandığım her şeyin
Hayalden ve yalandan ibaret olduğu gerçeğini
Kader bir kez daha tokat gibi vursa da yüzüme
Hayat her şeye rağmen devam edecek biliyorum

Ve

Hangi denizin kıyısında , hangi göğün altında olursan ol
Önce ,
O sonsuz maviliğe , sonra da başını kaldırıp yıldızlara bak
Düşün …

Satırlara sığmayan sen !
Vefasızlığını ! Vefamla uğurluyorum

Bu gece ,
Hüzün yağıyor şarkılardan duyuyor musun ?