Gecenin en kimsesiz saatlerinde
uykular firar etmiş gözlerimde
içinden çıkamadığım bu labirentde çıkmazlardayım
kaçıyor adımlarım sessizce / belki kendimden
belki de ,
İçimde saklı duran senden
sen yinede boşver / boşver beni
kirpiklerimden sessiz damla olup düş yanaklarıma

ey adını koyamadığım !
seni sensiz yaşayıp
içimde mabet gibi sakladığım / unut beni


Ben ki / virane şehirlerin enkazı
kimsesiz saksıda solmuş sahipsiz çiçek
hüzündür diğer yanım
yaralıyım ..
sen hiç gelmeyecek yolcum ol
beklendiğini bilen
ela gözlere resmini çizdiğim
ilk ve son kez gördüğüm gibi
kal hayalimde ..

Zamansız ..
hesapsız düştüğün sol yanımda
sarıp sarmalamışım seni
kulaklarımdan gitmeyen sesini
yıldız yapıp gecelerime
ismini hece hece kazıyıp tenime
senli düşlere yelken açmışım
sormadan kalbine
bağışla beni ..

son umutla tutunduğum daldın içimde !

artık özgürsün sevdiğim
bıraktım ellerimi