2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1179
Okunma
aşkım,
ateşin buzla dansıydı...
gece soğukluğu şahidiydi,
ağladıkça eridiğimin.
yüzüme bıraktığın hüzünlü bakışlarında,
hala çocuk masumiyeti,
bir ömür yalnızlığıma yetecek kadar.
pencereye tüneyen ürkek güvercin yalnızlığındayım
aklımda sen gibi bir ateş...
caddelerden kaldırımlara el ele aşklar akıyor,
boynu bükük küskünlerin arasından sızarak..
aldatanların yüzlerinden yalancı gülücükler yansıyor.
yüreklerini geride bırakanların avuçlarına.
kendime ihanet etmedim
ama yeminlerimin kefareti süslüyor uykusuz gecelerimi.
uçurduğumuz güvercinleri özledim
ve seni,
gittiğin günden beri
titreyerek anımsıyor dudağım tebessümleri.
her sabah,
Ankara’nın sokaklarında güvercin ölüleri..
dilimde sakladıklarım, ağzımı kanatıyor..
Cevap Yaz