Sana bu yazdığım son satırlardır
Senin anlayamacağın bu satırlar benimle yaşayacaktır
Kir pas içindeyim biliyormusun?
Sakalllarımı hiç kesmiyorum
Saçlarımıda taramıyorum
Hele perdelerimi hiç açmıyorum
Merhaba diyerek el salllayan sabaha
Sana şimdi bensizliği bahşediyorum
Yani ben şimdi hayatından çekiliyorum
Günahlarımda varsa eğer senden özür diliyorum
Biliyorum hayatına girmeye çalıştım
Anlayamadığım bu çağ yangınında
ben bu devirlerin adamı değildim
Biliyorum Hangi dağa kazma vursam
Hangi ömrümü tarumar etsem
bencillliğim getirirdi seni bana
Düşlediğin bütün gezegenlere değer bilirim yüzüm
Hislerinin okyanusunda en güzel gemi olurum
Alışırsın gülüm alışırsın yokluğuma bilirim
Unutma ki Seni ben kendimden daha çok seviyordum
Sanmaki birtek sen beni sevmiyorsun
seviyorsun gülüm seviyorsun ama sen bilmiyorsun
İki kelimede getirirdim seni bana
Hece yağmuruyla ıslar
Kişiliğin makyajıyla,
Felsefenin dudaklarından öperim seni
şimdi haydi git güle güle
Gittiğin yolllardan yürüdüğün kaldırımlardan
bir toz gibi dokunmayacağım ayaklarına
Gördüğün en güzel resimlerde olmayacak yüzüm
Seni sevecekler elbet ve sen mutlu olacaksın biliyorum
Ve dolacaksın birgün ıslanınca özlemin
gözlerin yavaşca yaslanacak hüzne
Ama sen ağlayamayacaksın
Hani sen olmayacaksınya şimdi
Benim kalbim burda ağlayacak
Ve senin kalbin sahilin kumsalllarını ısıtacak
Ama haberin olmayacak senin
Hani bir daha olmayacaksınya şimdi
Sana ölümsüz aşkımın son satırlarını yazdım