Ey hayat verdiğin sözü tutmayacakmısın?
Gidiyorum,bir mendil bile sallamayacak mısın?

Buğulu gözlerim sonbahar hazan,
dökülen yapraklarım çöpçülerin düşmanı.
Yaşanmamış sevdalardan geriye kalan,
Ve düşlerin kaybolduğu rüyasızlar ormanı...

Zaman,dur biraz,yorgunum halsiz,
saçlarım simsiyah kalbim ihtiyar.
Bu nasıl kader vuruyorlar sualsiz,
bu nasıl gökyüzü kanatsız kuşlar...

Mavimi yeşilmi denizde solgun,
dalgalar kıyıya kırılmış suspus.
Paslanmış işleyen o demir yorgun,
yasak türkü,dilimde müebbet mahpus...

Kimsesiz yollarda sokak lambaları,
kaldırımlar ayakların tozuna hasret.
Gökyüzüne aşık evlerin bacaları,
ay ışığında saklı,o büyük kudret...

Aynada gördüğüm yabancı adam,
nakarat olmuşum hüzünlü şarkılara.
Sırtımda kambur,durmayan zaman,
korkuluğum oyun olmuş şımarık kargalara...

Gülümse diyor,güldükçe yeşerir ruhun,
dalların belkide gücenmez rüzgarlara.
Sonu geliyor bitmez sandığın yolculuğun,
konu olursun belki,inanmış masallara...


enginname...