4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1578
Okunma

Gülüşün, unutulmuş ektiğin yürek bahçesinde
Kök saldı dalları, uzadı ruhun özlerine
Vedasızlar korosu öğrettiğin sözleri
Sessizce fısıldıyor
İnce bir çizgi varlık ve yokluk arası
Kırılıyor sırat düşüyor hüzün
Aralanıyor kanatları gözyaşlarının
Kelebek narinliğinde umut süzülüyor yere
Daha toprağa inmeden hayal dünyasına giriyor
İki eli iki kanda zabani koşuyor ardından
Dizleri aşk kanıyor aşk ağlıyor
Sabahın bilmem kaçı bilmem kaçıncı acı
Gülüşünü ve kök salan dallarını
Ardında unuttuğun vedalarını
Öğrettiğin sessiz senfoni şarkılarını
Kelebek kanadında kırılgan umutlarını
Öksüz hayallerini
Dizleri kanayan aşkını
Yanlız doğan sabahlarını
Tek giden gecelerini
Al öyle git olurmu
Sabahın bilmem kaçı ve bilmem bu kaçıncı acı....
5.0
100% (2)