5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2712
Okunma
Rakı bitti ve artık denize sıfırım.
Sıfır adımlarım ve bu benim İstanbul um
Ne ada hatırası,
Ne karlı bir yol çıkmazı.
Sadece kelimelerimin zamansızlıkta tükenişi.
Bana ait dudağında kıydığın tek kelime,
soğuk bir el/veda ydı dün gece.
Savurduğun hayatımızdı bir çırpıda,
Harcadığın bir günümüz değildi.
Ne ışıltısı ne cazibesi ve o gamzesi
Ne de eylüldeki güncesi.
Zulamdaki rakıya sardığım öğütlerim,
Sana çalan Ezerimdeki notalarım,
Her gece sana kurduğum şiirlerim,
Adının adı baharken bile,
Uçurtma uçan sözlerin.
Ve bir çocuğun kadınım güncesi
ve yaşanmamışlar şehrindeki aşkı.
Aynı o çocuk gibi, kelimelerimle yazamadım sana sevdamı.
Ölüm olsan bile kana kana içemedim seni
Avucumda ise, Kara tonlar taşıyan bir renk alacası.
Yazmayı düşünüp yazamadığım mektuplarım,
Külden köprülerim,
Ve kendimi bulamadığım aynalarım var….
Kelimelerim sükut….
Ben sakin, rakı sakin.
5.0
100% (3)