Bu şiir, bir sessizliğe açılacak uykunun sessiz harfleriyle.
Bir akşamüstü gibi düşlerimim gölgesinde.
Zulamda ilk gençliğim, yazılmamış hayallerim.
Ufukta kırılmıştı çığlık seslerim.

Sesinden serinlikler geçerken,
Kalbim titrerdi akşamüzerleri, çıkmaz aşk sokaklarında.
şimdi neye yarar küflü bir geleceği sırtlanmak,
Yokluğunun darasında.
ve şimdi zaman kaç?.
Neresindesin saatin?

Bunun için aynalara baka baka direniyor, ve bileniyorum hayata.
Teslim aldım sokakları..
En çok kimin yaşadığının hiçbir önemi olmadan
Gidilmemiş masallar ülkesinin
Karlı bahçesine çizilmiş bir kalp ağrısı kadar.. önemi olmadan

Küçük unutuşlar sebebi oldu gözlerindeki soylu yenilgime
Zihnimdeki merdivenleri tırmanırken.
Seçilmiş can sıkıntısı değil ki yaşanmışlıklar
Tek kalemde üzerinden geçtiğim kendi hayallerim